Isnin, 23 Januari 2012
Wacana Satu Huraian Ringkas (Bahagian II)
Setiap wacana mempunyai maklumat. Maklumat terdiri daripada
dua jenis, iaitu maklumat lama
dan maklumat baharu. Maklumat
lama ialah maklumat yang telah
dinya-takan terdahulu. Maklumat
baharu pula ialah maklumat yang
baru sahaja dinyatakan dengan
andaian pendengar atau pembaca
tidak mengetahui maklumat itu
sebelum ini. Contohnya: (1) Puan
Rita mengajar di sekolah menengah.
(2) Sekolah itu sekolah berasrama
penuh. Sekolah itu dalam ayat (2)
merupakan maklumat lama kerana
telah dinyatakan dalam ayat sebelumnya. Sekolah berasrama penuh
ialah maklumat baharu kerana baru
disebutkan dalam ayat itu.
Ciri seterusnya ialah keadaan.
Keadaan ialah latar sewaktu bahasa
itu digunakan, dan membantu pendengar atau pembaca memahami
sesuatu wacana. Ungkapan “Sila
masuk”, misalnya, difahami kerana
digunakan dalam keadaan latar
seseorang mempelawa seorang lain
masuk ke dalam bilik atau rumahnya. Dalam kehidupan sehari-hari
terdapat pelbagai jenis latar, misalnya latar rumah tangga, latar tempat
kerja, latar tempat membeli-belah,
latar berekreasi, latar beribadat,
dan bermacam-macam lagi. Setiap
latar menghasilkan wacana tersendiri.
Akhir sekali ialah interteks.
Interteks bermaksud sesuatu wacana itu bergantung pada wacana yang
lain. Ini bererti wacana-wacana lain
juga memainkan peranan penting
untuk membantu seseorang memahami sesuatu wacana yang sedang
dibaca atau didengar. Dengan kata
lain, kefahaman seseorang terhadap
sesebuah wacana bergantung pada
pengetahuannya terhadap perkaraperkara yang sedang dibaca atau
didengar.
Penanda Wacana
Penanda wacana ialah unsurunsur bahasa yang mewujudkan
pertautan atau kesinambungan
antara satu teks dengan teks yang
lain sehingga membentuk kesatuan. Terdapat banyak jenis penanda
wacana dalam bahasa Melayu. Yang
paling dikenali ialah penanda penghubung seperti dan, tetapi, walau
bagaimanapun, namun, dan oleh itu.
Dalam bahasa Melayu terdapat
lima jenis penanda wacana, iaitu: (i)
penanda leksikal, (ii) penanda rujukan, (iii) penanda penghubung, (iv)
penanda penggantian, dan (v) elipsis
atau penanda pengguguran. Pada
kali ini akan dihuraikan dua daripada lima jenis penanda wacana ini,
iaitu penanda leksikal dan penanda
rujukan.
Pananda leksikal melibatkan
pertautan antara unsur leksikon
atau perkataan dan frasa secara
semantik atau makna. Aspek utama
ialah pengulangan, sama ada berbentuk (a) pengulangan unsur yang
sama, (b) pengulangan sinonim, (c)
pengulangan hiponim, atau (d) pengulangan kolokasi.
(a) Pengulangan unsur yang
sama bermaksud setiap perkataan
atau frasa diulang sepenuhnya tanpa
sebarang perubahan. Contohnya:
Pada hari minggu ini keluarga kami
akan ke Port Dickson. Keluarga Pak
Hamid juga akan ke Port Dickson.
Dalam contoh ini, komponen akan
ke Port Dickson diulang sepenuh
dalam ayat kedua dan dengan demikian menghubungkan kedua-dua
ayat dari segi makna.
(b) Sinonim ialah perkataan yang
sama atau hampir sama maknanya
dengan perkataan lain, misalnya
wanita dengan perempuan dan bapa
dengan orang tua. Mengulang sesuatu gejala melalui sinonim menjadikan dua ayat amat bertaut.
Contoh pengulangan sinonim:
Omar amat menyayangi bapanya
yang tinggal di kampung. Orang tua
itu diziarahi setiap bulan.
(c) Hiponim ialah keadaan di
mana satu perkataan mempunyai
makna yang dianggap merupakan sebahagian daripada makna
ungkapan lain. misalnya, tenggiri
ialah hiponim bagi perkataan ikan
oleh sebab tenggiri termasuk dalam
makna ikan. Tenggiri, bersamasama bawal, cencaru, selar dan
kembung dikatakan berhiponim.
Mengulangi unsur-unsur hiponim
ini mewujudkan pertautan dalam
wacana. Contoh pengulangan hiponim: Malaysia telah mengimport pel
bagai jenis kereta. Antaranya ialah
Honda, Volvo, Mercedes-Benz dan
Renault.
(d) Pengulangan kolokasi melibatkan kehadiran sekumpulan
perkataan yang saling berkait
dengan sesuatu idea, topik, situasi
atau konteks. Lazimnya pengulangan kolokasi melibatkan perkataan
selingkungan. Apabila kita mendengar ungkapan tendangan percuma,
misalnya, tergambar situasi permainan bola sepak; dengan kata lain
tendangan percuma berkolokasi dengan permainan bola sepak. Dalam
contoh berikut, perkataan almari,
katil, meja dan kerusi dikatakan
perkataan yang berkolokasi kerana
dalam lingkungan yang sama, iaitu
perabot rumah: Mereka berpindah
ke rumah baharu. Mereka membeli
almari, katil, meja dan kerusi baha
ru.
Setelah selesai menghuraikan
penanda leksikal, kini dibincangkan pula penanda rujukan.
Penanda rujukan berkait dengan
kata ganti nama diri dan kata ganti
nama tunjuk, kerana kata-kata ganti
nama ini merujuk kata nama dan
frasa nama. Dalam ayat (2) berikut,
kata ganti nama diri mereka menjadi unsur pertautan antara ayat (1)
dengan ayat (2). (1) Hilmi dan Amir
telah bertolak. Mereka akan ke pasar
malam.
Contoh penanda rujukan bersifat
kata ganti nama tunjuk (di sana)
ialah: Mereka duduk di rumah sepan
jang hari. Mereka di sana sehingga
ayah dan ibu pulang.
Sehingga kini telah dihuraikan
dua jenis penanda wacana, iaitu
penanda wacana berbentuk pengulangan yang sama dan penanda
rujukan. Bahagian ketiga huraian
tentang wacana bulan hadapan
akan menyambung huraian tentang penanda wacana dalam bahasa
Melayu, iaitu tentang tiga lagi penanda wacana, di samping jenisjenis wacana.
sumber...bharian..
Langgan:
Catat Ulasan (Atom)
Tiada ulasan:
Catat Ulasan